Lezing (Andrea Gulickx)
Bij Andrea Gulickx krijg je de onderwerpen niet in hapklare brokken voorgeschoteld. Schijnbaar ongehinderd door vastgeroeste regels over scherpte en onscherpte volgt Andrea haar eigen weg. De foto’s zijn niet gepland of bedacht, ze ontstáán, omdat de fotografe werkt vanuit haar hart. De fantasie van de kijker wordt aan het werk gezet; tussen al de bloemetjes door blijft er heel wat te raden over. Het knappe is, dat het de fotografe, ondanks deze creatieve vrijheid, prima lukt de juiste balans te vinden: Als toeschouwer zou je makkelijk kunnen verdwalen in een chaos van vage vormen en kleuren. Deze valkuil blijft echter achterwege, omdat het beeld simpelweg klopt en naast de ‘spanning’ van het ongeorganiseerde voldoende rust en ruimte biedt.
Het macrowerk van Andrea wordt als het ware gekenmerkt door het hoge ‘Andrea-Gulickx-gehalte’; Bokehringen, glitters en functionele onscherpte voeren je naar een sprookjesachtige wereld, vol met verrassende en mysterieuze abstracties. Wie er voor open staat en die deur door durft te gaan, mag een stukje van deze werelden ervaren.
In 2017 bracht zij in eigen beheer het boek ‘De waal bewogen’ uit met haar ‘bewogen’ abstracte landschappen van de Waal, die ook in een aantal exposities langs de Waal te zien is geweest.
Op haar website vinden jullie meer informatie: